14 Şubat en çok Aziz Valentin’le anılan ve bu yüzden Sevgililer Günü’ne dönüş(türül)en bir gün; ama geçmişte aynı zamanda bağcıların koruyucu azizi olarak kabul edilen Aziz Trifon’a adanan bir gün. Bilhassa ortodoks kilisesince uzun süre hatırlanan ve kutlanan bu günde bol bol şarap içiliyor haliyle! Peki bu şarap ve bağcılık bağlantısı nereden geliyor?
Muhtemelen Antik Yunan’daki şarap tanrısı Dionysos’un, Antik Roma zamanlarında artık şarap tanrısı Bacchus’e dönüştüğünü duymuşsunuzdur. Hristiyanlığın yayılmasıyla da bu pagan tanrı/tanrıçalar yok olmadı, ancak bir kez daha “dönüştü”ler: bu kez aziz ve azizelere… Halkın hafızasında yer alanların bir anda kaybolmayacağı kesindi, eh Hristiyanlık da bu anıları yeni dinî inançla uyumlu kılarak hem onlardan faydalandı hem de onları dönüştürerek yaşattı.
Bu tabii eski ve uzun bir hikâyedir, daha fazla detaya girmeden rotayı bağlara, şaraba çevireyim.
Pagan dönemlerde, birçok ülkede ve kültürde karanlık kışı şenlikle ve şarapla ısınarak atlatmaya bahane edilmiş şarap şenlikleri varmış, sonradan da dönüşerek devam etmişler epey uzun süre… Çeşitli tarihlere dağılan bu şenliklerde genellikle hem eski şaraplar içiliyor hem de sonbaharda fıçıya basılan şarapların taze şaraplar ilk kez tadılarak yeni mahsul şaraplar hakkında fikir yürütülüyor imiş. Eh, günün sonunda tahmin edebileceğiniz gibi bol bol sarhoş narası duyuluyormuş! O yüzden bu günün bir diğer adı da “Sarhoşlar Bayramı”…
Ben 14 Şubat’ta doğduğum için annem başta “Sarhoşlar Bayramı’nda doğdu, şarap sevecek” diye düşünmüş, -ki seviyorum da- ama günümüzde her şey hızlı değişiyor ve özellikle Amerikan kültürünün hakim etkisi artık çok daha belirgin, o yüzden de haliyle 14 Şubat’ı herkes Aziz Trifon yerine Aziz Valentin’le anıyor.
Bana gelince, ben iki anlamını da seviyorum. Şarapla, sevgiyle, güzel bir akşam yemeğiyle, biriyle beraber ya da yalnız, ailenizle veya tek başına, her nasıl olursa olsun, akşamınız ağız tadıyla geçsin dilerim…
dunyaninbahceleri.com 