Balık uğurlama sofrası

Bazı lezzetler basittir. Ama basitlik nefasete mani olmadığı gibi, bazen kendisini yeğlettirir bile. Bu sofra da basit, fakat lezzetli bir sofra. Balıklara bir süreliğine veda sofrası…

• 

• 

15 Nisan son av günüydü, balıkların üreme sezonu geldiği için av yasakları başladı. Biz de 15 Nisan’da son bir kez taze balık yiyelim diye balık aldık, amaç terasta komşular olarak şöyle hep beraber bir balık keyfi yapmak… (Bu arada balık çok sevdiğim için buzlukta muhakkak balık tutarım. “Mühim olan neyi nasıl lezzetlendireceğini bilerek yemek” diye düşünüyorum bu hususta…) Tabii “aldık” deyince herhangi bir Avrupa vatandaşının herhangi bir hizmete sorunsuz ulaşması gibi tınlıyor da, tabii ki öyle olmadı. Bir gün önceden telefonla hususi ayırttığımız üç kilo istavrit yanlışlıkla başkasına verilmiş. Teslim almaya gittiğimde “Şöyle oldu böyle oldu, karagöz istavrit verelim?” dediler. Eh, el mahkum, hiç yoktan iyidir deyip kaderimize razı olduk.

Balıklar ince ince ayıklandı, birbirlerine yapıştırılıp “kuş” yapıldı, sonra hafif bir mısır unu ve cup tavaya! Güzel ayıklanmış balığın keyfi de yerken başka oluyor doğrusu… İbrahim hepsini mükemmel hazırladı, hiç yağ çektirmeden harika biçimde de kızarttı. Ki kızartma balık pek sevmem, çok nadiren yerim. Ama bir şey iyiyse iyiydi demek lazım!

• 

• 

Konu balık oldu mu bence yanına hiçbir şey istemez. Hani patates salatası olsa olur, ama balık ve salata olduğu sürece bence geri kalanların hepsi “olmasa da olur” sınıfından. Ama salata güzel olacak bakın, o şart! 5 demet roka, bir demet maydanoz, iki bağ fındık turp, bir mor soğandan müteşekkil dev bir salata yaptım. Pek güzel oldu, kalmamacasına yedik. Ama sırrı sosunda… İçine fesleğen, salatalık doğramadım ama rondoda yarım bağ fesleğeni limon suyuyla çektim, biraz da salatalık suyu var. Fındık turpları da salataya koymadan evvel tuz ve limonla ayrı bir kapta beklettim, sosunu emince salataya kattım. Salata deyip geçmeyin yani, onun da incelikleri var elbet!

Mısır ekmeğine gelince… Arkadaşım Deniz’in çok güzel bir mısır ekmeği tarifi var, biz çok seviyoruz diye ne zaman bir buluşma olsa yapıp getiriyor(du, pandemi sağolsun!) Dedim madem balık yiyoruz, haydi ondan da yapayım. Bunu dediğimde saat akşam 22:00 sularıydı, fakat Deniz’e güvenim tamdı. “Yahu çok oyuncaklı olsa zaten ben yapmam” cümleleriyle tarifi bana iletti ve hakikaten gördüm ki hazırlama süresi 10 dakika filan! O ayıla bayıla yediğimiz mısır ekmeği düşündüğümden de kolaymış!

• 

• 

Derin bir kapta bir su bardağı süt, 1 su bardağı sıvı yağ, 1 yumurta, bir yemek kaşığı şeker ve 1,5 yemek kaşığı tuzu el çırpıcısıyla çırpın, mikserlik bir işimiz yok. Sonra yarım kilo mısır unu, yarım su bardağı (o klasik su bardaklarından, 200 ml’lik) un, bir paket kabartma tozunu ekleyin. Çok katılaşıyor ilk anda ama korkmayın, zira 1,5 su bardağı da kaynar su ilave ediyoruz ve yumuşacık bir hamura dönüşüyor. İçine istediğinize göre dereotudur, sarımsaktır, mısır tanesidir ilave edilebilir, hatta peynirle filan iyice tuzlu keke çevirmek mümkün, çok kullanışlı bir tarif. Ama ben balığın yanında yiyeceğimiz için sade tuttum, yalnızca yarım bağ dereotu koydum. 180 derecede 35-40 dakika ve işlem tamam!

Ve işte soframız… Nefis ve yedikten sonra acayip tok tutan mısır ekmeği, çeşnili bir salata ve assolist balıklarımız. İçecek olarak da Bomonti Filtresiz ve Bomonti IPA’lar. (Ben IPA’cıyım!) Hepsi bu, ama nasıl mutluyuz! Hava az daha sıcak olsa, hiç olmazsa daha güneşli ve daha az sisli olsaydı daha da güzel olurdu, ama karantina hafta sonlarını terasta açık havada yemek yiyerek geçirebildiğimiz için o kadar müteşekkiriz ki, mızıldanamıyoruz bile.

Tatlı mı? Tabii ki fırında tahin helva. Önden biraz süt ve bolca limon suyuyla ezip öyle fırınlıyorum, puding gibi yumuşacık oluyor pişince. Tahinle limon zaten iyi anlaşır, hepimizin malumu… Yanında bir demlik çayla bir tepsi helvayı yedik mi, yedik.

İşte basit soframızın basit tatları… Şerefe!